Podobnie jak w walcowych kołach zębatych, również w kołach stożkowych można ująć zakresy dokładności wykonania w klasy dokładności. Wybór odpowiedniej klasy dokładności zależy i tu od warunków, w jakich koło będzie pracowało.

Warunkami takimi przy stożkowych kołach zębatych mogą być:
1) prędkość obwodowa,
2) wymagana cichobieżność.

Poprawność pracy przekładni zębatej zależy w dużym stopniu od^ właściwego montażu, podczas którego musi uzyskać się zarówno odpowiedni luz jak i dostatecznie duży ślad dolegania tak rozłożony, aby zapewniał dużą trwałość powierzchni zębów. Jeśli montaż nie będzie przeprowadzony dostatecznie starannie, można doprowadzić w krótkim czacie do całkowitego zniszczenia.

Klasy dokładności i tolerancje wykonawcze

Nie wszystkie normy państwowe określiły klasy dokładności stożkowych kół zębatych. Spotykamy je jedynie w normach amerykańskich i radzieckich.

Ograniczenie to jest uzasadnione z tego powodu, że zęby proste trudno wykonać tak dokładnie, aby uzyskać doleganie na całej długości zębów. Podczas pracy uzyskuje się skupienia wysokich naprężeń ściskających w miejscach najsilniejszego dolegania, które mogą stać się przyczyną wykruszenia się materiału. Wskutek wzrostu naprężeń powstają większe odkształcenia zębów podczas pracy, co powoduje nieciągłość pracy w postaci przyśpieszeń i opóźnień. Wynikiem tego są zwiększone nadwyżki dynamiczne i hałasy i to tym większe, im większa jest prędkość obwodowa.

Znacznie mniejsze niebezpieczeństwo niewłaściwego dolegania występuje przy zębach łukowych, dzięki czemu można dopuścić większe obciążenia przy dużych prędkościach obwodowych.

Również nacinanie zębów lukowych jest przy produkcji seryjnej znacznie prostsze i wydajniejsze. Może być przy tym uzyskane bez trudności zarówno odpowiednia wielkość pola dolegania, jak również jego położenie. Uzyskuje się tu zęby o kształcie wrzecionowym (tj. cieńsze u obydwu kół aniżeli to wynika z teoretycznych wymiarów). Ten stan rzeczy ułatwia poprawny montaż w przypadku, gdyby otwory w skrzynce, w którą mają być koła wmontowane, zostały tak wykonane, że osie albo zawierałyby kąt odmienny od teoretycznego, albo mijały się zamiast się przecinać.

Z porównania norm amerykańskich z radzieckimi wynika, że normy radzieckie przewidują znacznie obszerniejsze tolerancje aniżeli normy amerykańskie.

Porównując normy amerykańskie dla stożkowych kół zębatych z normami dla walcowych kół zębatych, należy stwierdzić, że dla tych samych wymiarów kół (wielkości średnic i modułów) i tych samych prędkości obwodowych dopuszczalne tolerancje są znacznie większe dla stożkowych kół zębatych aniżeli dla walcowych kół zębatych. Podobnie jest również w normach radzieckich. Jest to zrozumiałe z tego powodu, że przy obróbce stożkowych kół zębatych nie dysponuje się takimi metodami obróbki wykańczającej (zwłaszcza po obróbce cieplnej), które umożliwiłyby poprawienie błędów jakie mogą powstać podczas obróbki skrawaniem lub po obróbce cieplnej.

O ile w normie amerykańskiej wielkość luzu obwodowego, jest uniezależniona od klasy dokładności wykonania, o tyle w normie radzieckiej zależność ta jest wyraźna.

W normie amerykańskiej wielkość luzu jest uzależniona od wielkości modułu nominalnego, natomiast w normie radzieckiej luz ten został uzależniony tylko od średnicy koła.

Niezmiernie ważna jest sprawa odpowiednich tolerancji położenia osi w skrzynce przekładniowej oraz powierzchni oporowych dla wałków, na których są osadzone koła zębate.


WebSystem tel. 048 383.01.44 polecamy do regulacji obortów silników falowniki oraz przekładnie Motovario i softstarty